...

من از دیار گم شده‌ای هستم، از سالنامه های پر از دیروز

چیزی به نام فصل نمی دانم، این ماه، ماهِ چندم آدمهاست؟


این رانده از بهشت چه می‌خواهد؟ گندم، گواه محکم عصیان نیست!

بشمار! ای فرشته‌ی سردرگم! این ...اشتباهِ چندم آدمهاست؟


*برای یادآوری به خودم...یادآوری روزگاری که این شعر ،ورد همه وجودم بود.

(شاعر شعر  رضا عزیزی)