گویا این اقتضای ذات آدمی است که هرکجا عقل دور اندیش یاری نکرد، وا می دهد و

  دل می سپارد به ساده ترین راه که از قضا دردناکترین هم هست و تاب و توان را

مضاعف می رباید

بر آتش تو نشستیم دود شوق برآمد..

تو ساعتی ننشستی که آتشی بنشانی