تجربه نشون داده (من همین الان از پیش تجربه میام)
1.اگر امر دایر شد بین مترو و اتوبوس، در شرایط یکسان، مترو صد در صد گزینه ی مناسب تری ست.
2.اگر مجبور به تعویض مترو به اتوبوس برای ادامه مسیر بودید، و مخیّر بودید بین تعویض در ایستگاه های
مختلف،حتماً اون ایستگاهی رو انتخاب کنید که برای رسیدن به مقصد،بیشتر از یک گزینه عرضه می کند.
مخصوصاً اگر روز تعطیل هم باشد و ترافیک وسایل نقلیه عمومی،نرمال نباشد.
(و مخصوصاً اگر تصادفاً نیاز مبرمی هم به دبلیو سی داشتید)
3.اگر نیاز به دستشویی داشتید، حتماً به اولین رستوران/کافه مراجعه کنید.
4. کلاً اصلاً سعی کنید آخرین روز هفته قبل از شب شدن در منزل باشید.
ومعیارتان برای تشخیص شب ، ساعت باشد ترجیحاً.نه میزان تاریکی/روشنی هوا.
(البته اگر شانس بیاورید و ساعتتان روی پنج و سی و هفت دقیقه خواب نماند و شما هی نگاه نکنید و
هی متوجه نشوید که ساعت تغییر نکرده)
نتیجه :
1.هیچ جا خانه ی آدم نمی شود.
2.افرادی به شانس اعتقاد دارند که امورشان را در زمان بهینه آن انجام نمی دهند یا به عبارتی
اموراتشان تابع روال و نظم خاصی نیست.
اگر شما هم منکر شانس هستید، و می خواهید صحت عقیده تان را بیازمایید، یک روز تصمیم بگیرید
هردمبیل عمل کنید!
و اگر معتقد به شانس هستید، سعی کنید کارها را در اولین فرصت مناسب انجام دهید.
3.گاهی اوقات آدم مجبور است.مجبور!
و در آخر خواستم عرض کنم که من کلاً به همه موارد بالا عمل کردم و از تصمیماتی که امروز در دایره ی
اختیار و اجبار گرفتم خیلی راضی ام.
ولی با این حال این قدر دیر رسیدم خونه.
شاید لازم باشه خلاف همه ی موارد بالا رو هم امتحان کنم.